کشف اطلاعات بیشتر درباره «بیابان تکلیمکان» توسط دانشمندان چینی
این جدول زمانی، بیابان تکلیمکان را بسیار قدیمی‌تر از بیابان‌های «باداین جاران» و «تِنگر» در منطقه خودمختار مغولستان داخلی طبقه بندی می‌کند که به ترتیب حدود ۱.۱ میلیون و ۹۰۰ هزار سال قبل پیدایش آنها صورت گرفت.
«وانگ شین» استاد «کالج علوم زمین و محیط زیست» در «دانشگاه لان‌جوئو» گفت: تکلیمکان بزرگترین بیابان در چین و دومین بیابان متحرک در جهان به حساب می‌آید. پیش از این کشف، زمان بندی تشکیل بیابان‌های بزرگ در چین و آسیای مرکزی در محافل دانشگاهی نامشخص باقی مانده بود.
وی افزود: این یافته‌ها نشان دهنده تغییراتی قابل‌توجه در زمان‌بندی و فرآیندهای تشکیل بیابان در سراسر آسیای میانی است.
وانگ تاکید کرد: به غیر از شرایط اقلیمی خشک، تفاوت در ظرفیت تامین مواد ناشی از شرایط زمین‌ساختی و زمین‌ریخت‌شناسیِ منطقه ممکن است نقشی مهم در شکل گیری بیابان‌ها داشته باشد و تحقیقات بیشتری باید صورت گیرد.
این تیم پژوهشی به رهبری وانگ و «چن فاهو»، محقق «موسسه پژوهش فلات تبت» در «آکادمی علوم چین»، یک مغزه حفاری ۲۰۰ متری استخراج شده از مرکز بیابان تکلیمکان را به عنوان بخشی از یک نمونه اصلی ۱۳۴۰ متری بزرگتر تجزیه و تحلیل کردند.
به گفته وانگ تجمع مداوم شن‌های بادی و عدم وجود رسوبات رودخانه‌ای و دریاچه‌ای نشان می‌دهد رودخانه‌ها و دریاچه‌ها حتی در دوره‌های گرم‌تر و مرطوب‌تر در ۳۰۰ هزار سال گذشته به هسته تکلیمکان نرسیده‌اند.
«پروژه حفاری زیست محیطی غربی» از زمان آغازش در سال ۲۰۰۸، حفاری علمی را در داخل بیابان‌های مهم مانند «بیابان تکلیمکان»، «بیابان باداین جاران»، «بیابان تِنگر» و «بیابان گوربانتونگ‌گوت» انجام داده است.
این پژوهش اواخر سپتامبر امسال در مجله «بولتن علم» به چاپ رسید.
وانگ گفت: اثرات اقلیمی و زیست‌محیطی ذرات معلق گرد و غبار به شکلی چشمگیر بر آب و هوای جهانی، چرخه‌های بیوژئوشیمیایی، اکوسیستم‌های دریایی و حتی چرخه جهانی کربن تاثیر می‌گذارد.
وی افزود این پژوهش به فهم بهتر تغییرات زیست‌محیطی درازمدت در بیابان‌ها که منبع حیاتی گرد و غبار برای نیمکره شمالی هستند، کمک می‌کند.
این استاد زمین شناسی خاطرنشان کرد گره گشایی از تاریخچه بیابان تکلیمکان و تاثیرات اقلیمی آن اطلاعاتی را درباره چگونگی واکنش سیستم‌های بیابانی به تغییرات اقلیمی آینده ارائه می‌دهد.
وانگ شین خاطرنشان کرد که این تیم پژوهشی به مطالعه مغزه‌های حفاری برای کسب اطلاعات بیشتر درباره تشکیل و تکامل این بیابان‌ها ادامه خواهد داد.
