ضرورت تلاش‌های واقعی برای صلح در غزه؛ راه‌حل ۳ مرحله‌ای چین برای حل بحران چیست؟
«وانگ یی» وزیر امور خارجه چین در نمایشی از دولتمردی حقیقی و تلاش واقعی برای کمک به پایان بخشیدن به بحران غزه در تماس‌های تلفنی با وزرای خارجه اسرائیل و ایران در روز دوشنبه از دو طرف خواستار احتیاط و خودداری از تشدید بیشتر درگیری شد.
وزیر خارجه چین در تازه‌ترین اقدام برای میانجی‌گری صلح میان طرف‌های درگیر در خاورمیانه، از همه طرف‌ها خواست تا از تبدیل شدن وضعیت وخیم به دور باطل که در آن خشونت باعث خشونت بیشتر می‌شود، جلوگیری کنند.
با گذشت بیش از یک سال از حملات حماس، اسرائیل با افتخار مدعی است که در حال مبارزه با هفت دشمن که همه را به عنوان «شیطان» ترسیم کرده، در جبهه‌های مختلف است.
تاثیرات منفی بحران غزه به وضوح در حال سرایت است و به همه طرف‌ها آسیب رسانده است. سوال اینجاست: جامعه بین‌الملل به‌ویژه آمریکا تا چه زمانی اجازه می‌دهد وحشیگری غزه ادامه یابد و این منطقه به یک منطقه جنگی دائمی تبدیل شود؟ آیا مرگ بیش از ۴۲ هزار فلسطینی و نابود تقریبا تمام نوار غزه برای ایالات متحده و متحدان غربی آن کافی نیست که اقدامی انجام دهند؟
چین طرفی از این درگیری نیست و همواره خواستار حل شدن آن از طریق مذاکرات صلح آمیز بوده است. با تمام این اوصاف «اسرائیل کاتز» وزیر خارجه اسرائیل در گفتگوی تلفنی با وانگ یی از چین خواسته «موضعی متوازن و منصفانه در رابطه با جنگ» اتخاذ کند.
این واقعیت که چین در تمام طول این مدت دقیقا همین کار را انجام داده، نشانگر آن است که اسرائیل باید تا حدودی به اصل مساله بغرنج خاورمیانه فکر کند یعنی اجازه دادن به مردم فلسطین برای اداره کشورشان.
علائمی وجود دارد که نشان می‌دهد اسرائیل توسط محاسبات جنگ‌طلبانه نومیدانه‌ای هدایت می‌شود که تا زمانی که بتواند کمک مادی و نظامی آمریکا را دریافت کند، اسرائیل می‌تواند کنترل خود بر غزه را قطعی و یک منطقه حائل در مرز شمالی خود با لبنان ایجاد کند.
حتی اگر او در دستیابی به این هدف موفق شود، عداوت میان اسرائیل و همسایگانش پایان نخواهد یافت. او نمی‌تواند از امنیت نسل‌های آینده اسرائیل محافظت کند. در عوض او آنها را به دشمنان میان‌نسلی تبدیل خواهد کرد.
مساله فلسطین در کانون بحران خاورمیانه قرار دارد. گام اول در جهت پایان بخشیدن به این بحران، همانطور که چین پیشنهاد کرده، باید برقراری آتش‌بسی فراگیر در غزه و حصول اطمینان از اینکه کمک‌های بشردوستانه و اقلام امدادی به مناطق تحت محاصره فلسطین می‌رسند، باشد.
گام دوم باید تلاش برای ایجاد سازوکاری باشد که به مردم فلسطین اجازه دهد فلسطین را اداره کنند. پکن برای نیل به این هدف از هیچ تلاشی به منظور کمک به پایان دادن به خصومت‌های گروهی میان مردم فلسطین دریغ نکرد و ۱۴ جناح فلسطینی از جمله «فتح» و «حماس» را ترغیب کرد با امضای «اعلامیه پکن» در آوریل، مشترکاً متعهد شوند که به اختلافات خود پایان دهند و وحدت فلسطین را تقویت کنند.
گام سوم باید ترویج فلسطین برای عضویت کامل در سازمان ملل و اجرای «راه حل دو کشوری» باشد.
چین روابط تجاری و اقتصادی نزدیک و پایداری با هم اسرائیل و هم ایران دارد.
راه حل سه مرحله‌ای که چین پیشنهاد کرده نشان دهنده یک موضع خنثی در خصوص درگیری خاورمیانه است و در عین حال خواستار پایان بخشیدن به این درگیری است.
چین بارها تاکید کرده که مسیر صلح پایدار در خاورمیانه از «راه حل دو کشوری» برای فلسطین، می‌گذرد. فقط اجرای «راه حل دو کشوری» به احیای ثبات و صلح در این منطقه کمک خواهد کرد.
آنچه چین به دنبال کمک به دستیابی به آن در خاورمیانه است اصلا یک طرح موقت برای رفع برخی نیازهای فوری و مبرم نیست، بلکه یک راه حل متعادل، دائمی و پایدار برای بحران است.
