درخشش شنای چین؛ تفسیر روشن روح المپیک
رقابتهای شنا در بازیهای المپیک پاریس روز یکشنبه ۴ آگوست (۱۴ مرداد) به کار خود پایان داد. تیم شنای چین در همان روز برتری ۴۰ ساله آمریکا را شکست و مدال طلا را در ۴ در ۱۰۰ متر مختلط مردان از آن خود کرد، امری که یک پایان عالی برای سفر شناگران چینی به پاریس محسوب میشود.
پس از بازی و هنگام گرفتن عکس دسته جمعی در مراسم اهدای جوایز، تیم چین در ابتدا قصد داشت بنشیند، اما تیم آمریکا ابتکار عمل را به دست گرفتند تا به قهرمان نشان دهد که باید بایستد. تیم آمریکا به همراه تیم فرانسه نشست و آنگاه تمام اعضای تیم با هم دست دادند و همدیگر را در آغوش کشیدند.
«مهمترین نکته در بازیهای المپیک، برنده شدن نیست بلکه شرکت کردن در آن است. این صحنه همان چیزی است که المپیک باید باشد، و همچنین تجسم روشن شعار المپیک یعنی “سریعتر، بالاتر و قویتر – در کنار هم” است.»
قهرمانان بزرگ به رقبای بزرگ نیاز دارند. این ورزشکاران سطح بالا ممکن است از زمان مسابقات در سطح جوانان با همدیگر رقابت کرده و با یکدیگر آشنا بوده باشند. هیچکس نمیتواند توان آنها را بهر از خودشان درک کند و نمیتواند مشقت و دشواریهای پشت افتخارات این ورزشکاران را درک کند. آنها به هم کمک کردهاند تا موفق شوند. این معنای راستینِ رقابت ورزشی است.
آب در استخر المپیک پاریس آرام نیست. «آژانس ضد دو پینگ آمریکا» و رسانههای خارجی مانند روزنامه «نیویورک تایمز» از آوریل امسال گزارشهایی کذب را منتشر کردند تا نارضایتی ورزشکاران چینی را برانگیزند و سعی کردند سیستم آزمایش گیری «آژانس جهانی ضد دوپینگ» (WADA) را به چالش بکشند.
آنها این حقیقت را نادیده میگیرند که هر کدام از اعضای تیم شنای چین از ژانویه امسال به طور میانگین ۲۱ تست دوپینگ انجام داده و آنها همچنان به ترساندان آژانس جهانی ضد دوپینگ برای روشن ساختن موضوعات «بی اساس» ادامه میدهند. حتی وقتی رویداد شنای المپیک پاریس به پایان رسید، روزنامه «واشنگتن پست» دست بردار نبود. این روزنامه با انتشار مقالهای از سر تکبر و نخوت به اقدامات WADA به عنوان غیرقابل قبول «برای آژانسی که آمریکا سالانه ۳.۷ میلیون دلار برایش سرمایه گذاری میکند» حمله کرد. واشنگتن پست حتی پیشنهاد کرد که تیم چین باید ممنوع شود. آنها چنین دسیسه بزرگی را طراحی کردند و حتی قانونگذاران ایالات متحده نیز وارد عمل شدند، اما نتیجه این بود که آن شایعات نه موفق به ایجاد اختلال در مسابقات شنای المپیک پاریس شد و نه به تیم آمریکا برای دستیابی به پیشرفت «کمک» کرد.
برعکس، ممکن بود این اقدامشان نتیجه معکوس داشته باشد، و تبدیل به یک «حواس پرتی» شود که ورزشکاران آمریکایی باید تلاش شدیدی برای خلاص شدن از آن قبل از مسابقه میکردند. تیم شنای آمریکا در المپیک پاریس ۸ مدال طلا، ۱۳ نفره و ۷ برنز کسب کرد که از بازیهای المپیک آتن ۲۰۲۴ کمترین تعداد طلا و مجموع کلی مدالها محسوب میشود.
عملکرد رقابتی تیم شنای چین طی سالهای اخیر پیشرفتی چشمگیر داشته به طوری که آنها را قادر ساخته با نیرومندان سنتی شنا به رقابت بپردازند.
این موفقیت را میتوان ناشی از تمرینات علمی و منظم هر روزه و همچنین تجربه منتج از مسابقات بزرگ پشت سر هم ارزیابی کرد.
تیم شنای چین علیرغم عوامل حواسپرتی متعدد به پیشرفت استوار و پیوسته خود ادامه داده و تعجبی ندارد که آنها به موفقیتهای چشمگیر دست یافتهاند. بر اساس منطق برخی در غرب، وقتی ورزشکاران اروپایی و آمریکایی رکوردشکنی میکنند به عنوان پیشرفتی برای «پتانسیل بشری» قلمداد میشود اما وقتی ورزشکاران چینی رکوردی را میشکنند، به آن برچسب «از نظر بشری غیرممکن» میزنند. آیا این استاندارد دوگانه بیمعنی، نوعی نژادپرستی آشکار نیست؟
همچنین اتفاقی در رویدادهای شنای المپیک پاریس رخ داد. «لئون مارشان» شناگر فرانسوی که پیش از این به دلیل «دست ندادن با مربی چینی» درگیر جنجال شده بود، دو مرتبه با «جو جیگن» مربی چینی ملاقات و دادن توضیح و رد و بدل نمودن چند هدیه، عذرخواهی کرد.
رفتار او بازخورد مثبتی در شبکههای اجتماعی چین به همراه داشت و تحت عنوان «زیبا و متین» مورد ستایش قرار گرفت. ورزشکاران در دنیای رنگارنگ یاد میگیرند که تصویر خود و تیمشان را از طریق اخلاق ورزشی و حرفهگری خود نشان دهند.
در حالی که غرب زادگاه بیشتر ورزشهای مدرن است، سایر کشورها به سرعت در سطوح رقابتی و توسعه ورزشهای همگانی همگام آنها شدهاند.
غرب باید این تغییر را بپذیرد زیرا ورزش متعلق به کل بشریت است. همانگونه که «پیر دو کوبِرتَن» پدر المپیک مدرن، گفته «جوانان در سراسر جهان احترام به خود را فرا میگیرند و بنابراین تنوع ویژگیهای ملی منشأ رقابت سخاوتمندانه و دوستانه میشود.»
با اینکه برخی افراد و رسانهها در غرب همچنان مقابل این ایده مقاومت میکنند، اما در نهایت مجبور خواهند شد آن را بپذیرند.