دومین سالگرد خروج آمریکا از افغانستان؛ رنج اشغالگری ادامه دارد
ایالات متحده در آگوست ۲۰۲۱ به جنگ ۲۰ ساله خود در افغانستان پایان داد. خروج عجولانه نیروهای آن به آشوب و هرج و مرج منجر شد و شرایط این کشور جنگ‌زده را بدتر کرد.
حالا دو سال از زمانی که آمریکا شتابناک فرودگاه کابل را ترک کرد گذشته است. ارتش ایالات متحده برای ۲۰ سال مردم بیگناه را در افغانستان به قتل رساند و فاجعه‌های عظیم و دردی ابدی را برای مردم این کشور به یادگار گذاشت. آشفتگی به جا مانده از حضور آمریکا بازسازی صلح آمیز افغانستان را با چالش‌های فراوانی روبرو کرده است.
کشتن کورکورانه بیگناهان
«برندون برایانت» اپراتور سابق پهپادهای ارتش آمریکا مکررا درباره تجربه شخصی خود با رسانه‌ها گفتگو کرده است: زمانی که او در یک عملیات حمله در افغانستان حضور داشت او همزمان با شلیک موشک از پهپاد در حال تماشای تصویر یک کودک افغان توسط این پهپاد بود. در لحظه آخر و پیش از آنکه موشک به موقعیت هدف اشاره کند او به مافوق خود حضور کودک افغان را گزارش داد و چیزی که شنید این بود «ولش کن، اون فقط یه سگه!».
طبق آمار، طی ۲۰ سال تهاجم ارتش آمریکا به افغانستان، ۱۷۴ هزار افغان از جمله بیش از ۳۰ هزار غیرنظامی کشته و تقریبا یک سوم افغان‌ها پناهنده شدند. علاوه بر این، ارتش ایالات متحده از حجم زیادی از بمب‌های خوشه‌ای در افغانستان استفاده کرد که باعث به وجود آمدن فاجعه‌های جدی برای مردم محلی شد.
بر اساس داده‌های «اتحاد مهمات خوشه‌ای» که یک سازمان مدنی ضد تولید و استفاده از بمب‌های خوشه‌ای است، ارتش آمریکا در سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ بیش از ۱۲۰۰ بمب خوشه‌ای در افغانستان رها کرد که حاوی بیش از ۲۴۰ هزار ریزمهمات مرگبار بود.
«زاملنا» نام فردی افغان است که درباره جنایات آمریکا در افغانستان اینگونه روایت می‌کند: وقتی آنها (ارتش ایالات متحده) آنجا بودند، ما شاهد بودیم افغان‌ها از جمله کودکان هر روز کشته می‌شوند.
وی افزود: آمریکا مدام می‌گوید می‌خواهد از حقوق بشر محافظت کند اما آنها مردم بیگناه را می‌کشند. کاری که آنها می‌کنند نقض حقوق بشر است.
خرابکاری که هرگز درست نمی‌شود
آمریکا جنگ در افغانستان را با شعار «مبارزه با تروریسم» به راه انداخت، این کشور را نابود کرد، آینده چندین نسل را تباه ساخت و دست آخر آن را ترک کرد و کشوری مخروبه و مردمی در رنج و سختی به جا گذاشت.
«الیوت آکرمن» نویسنده کهنه سرباز آمریکایی زمانی در مصاحبه با مجله «تایم» گفت: ارتش آمریکا می‌تواند انتخاب کند که آنجا را ترک کند، اما افغانی‌ها که از سرزمین سوخته خود محافظت می‌کنند، چه انتخابی دارند؟
هنگامی که آمریکا به افغانستان حمله کرد مدعی کمک برای بازسازی این کشور و کمک به مردم افغان برای ساختن یک «جامعه آزاد» شد. اما ایالات متحده در نهایت، ۲۰ سال نیروهایش را در آنجا مستقر کرد و افغانستان هنوز یک نظام اقتصادی مناسب ندارد و تامین منابعی مثل غذا و برق خودکفا نیست.
حتی در کابل پایتخت این کشور مردم از یک سیستم حمل و نقل عمومی، سیستم تامین آب شهری و سیستم گرمایشی برخوردار نیستند و شمار کثیری از مردم در خانه‌های خشتی و گِلی دست‌ساز خودشان روی تپه‌ها زندگی می‌کنند.
«نصیراحمد امیری» یکی از شهروندان کابل با بیان اینکه آمریکایی‌ها می‌خواستند هژمونی خود را گسترش دهند و به همین دلیل به افغانستان آمدند، گفت: قبل از اینکه آمریکایی‌ها بیایند برق نداشتیم و هنوز هم برق نداریم. قشر فقیر قبلا خانه نداشتند و حالا هم همچنان سرپناهی ندارند.
طی ۲۰ سال گذشته ایالات متحده نه تنها به دستاوردهای اندکی در حوزه توسعه اقتصادی افغانستان نائل نیامده بلکه بذر فاجعه برای وضعیت امنیتی در این کشو را نیز کاشته است.
«ابوذر هپالاوا زازای» استاد دانشگاه کابل گفت اقدامات منفعت‌طلبانه ایالات متحده به طور مداوم مردم افغان را زیر سایه حملات تروریستی قرار داده است.
علاوه بر این گسترش مواد مخدر نیز بلایی است که به جان افغانستان افتاده و ایالات متحده نمی‌تواند خود را منزه از این گناه بداند. طبق گزارش‌های رسانه‌ای، با حمایت پرسنل اطلاعاتی آمریکا تولید مواد مخدر در افغانستان افزایش یافت و حالا به بزرگترین تامین کننده تریاک جهان تبدیل شده به گونه‌ای که حدود ۸۰ درصد بازار جهانی را تامین می‌کند. به بیان دیگر مساحت کاشت خشخاش و میزان تولید تریاک از میزان قبل از حمله آمریکا فراتر رفته است.
پول افغان‌ها در جیب آمریکا
با اینکه ارتش ایالات متحده از افغانستان خارج شده اما کاخ سفید به اعمال تحریم‌های یکجانبه علیه افغانستان ادامه داده، دارایی‌های خارجی این کشور را توقیف کرده و جلوی ورود کمک‌های نقدی بشردوستانه به افغانستان را گرفته است.
«جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا در ۱۱ فوریه ۲۰۲۲ فرمانی اجرایی را به امضاء در آورد که طبق آن ۷ میلیارد دلار دارایی بانک مرکزی افغانستان در آمریکا به دو نیمه تقسیم شود؛ نیمی برای پرداخت غرامت به قربانیان حادثه «۱۱ سپتامبر» اختصاص یابد و نیمی دیگر به حسابی در بانک مرکزی نیویورک منتقل شود. این اقدام هژمونیک ایالات متحده آشکارا غارت اموال مردم افغانستان محسوب می‌شود به گونه‌ای که به طور گسترده‌ای از سوی جامعه بین‌المللی مورد انتقاد قرار گرفت.
افکار عمومی در افغانستان معقتد است که رفتار غارتگرانه دولت آمریکا به کمبود ذخایر خارجی در افغانستان و افزایش قیمت‌ها و در نهایت بدتر شدن وضعیت زندگی افغان‌ها منجر شده است.