«گوانگ‌شی»؛ بهشتِ روی زمین
روزها برای سفر به گوانگ‌شی لحظه شماری می کردم و هربار که بیشتر درباره جاذبه های فراوان طبیعی، فرهنگی ، قومی و صنعتی و فناوری این منطقه خودمختار در جنوبی ترین نقطه چین جستجو می کردم، هیجان و اشتیاقم برای سفر بیشتر می شد. تا اینکه ظهر روز ۱۳ آوریل ،همراه گروهی از دوستان و همکاران چینی و همکارانی از چند کشور مختلف، فرودگاه پکن را به مقصد شهر نان‌نینگ مرکز منطقه گوانگ‌شی ترک کردیم. یک پرواز نسبتا طولانی که حدود سه ساعت طول کشید. به محض رسیدن به فرودگاه نان‌نینگ، اولین چیزی که توجه ام را به خود جلب کرد، هوای بسیار مطبوع و بهاری و کمی گرم بود. همان چیزی که مدتها بعد از زمستان سرد پکن، آرزویش را داشتم.
وقتی فرودگاه شهر نان‌نینگ مرکز منطقه خودمختار گوانگ‌شی را با اتوبوس به سمت هتل محل اقامت ترک کردیم و وارد برزگراه ها و خیابانهای شهر شدیم، اولین چیزی که توجه من را به خود جلب کرد، تلفیقی از طبیعت زیبا و مدرنیزاسیون بود. نشانه های توسعه و مدرنیزاسیون از همان لحظه ورود به فرودگاه شهر نان‌نینگ و خیابان‌ها و بزرگراههای باکیفیت، برج های بلند و سر به فلک کشیده، فضای شهری زیبا و با استانداردهای بالا کاملا مشهود بود. در یکی از خیابان های اصلی شهر، پرچم های بزرگ کشورهای عضو مجموعه آسه آن نصب شده بود که نشان می دهد گوانگ‌شی، حقیقتا دروازه طلایی چین به سوی منطقه آسه آن است.
همه جای شهر سرسبز و پر از درختان سرسبز گرمسیری و گل ها و شکوفه های رنگارنگ بود؛ به زیبایی یک تابلوی بزرگ نقاشی. آبشاری طولانی از گل های کاغذی صورتی رنگ در کنار خیابان ها و شمعدانی های سرخ و صورتی کنار پیاده روها، لذت گشت و گذار در شهر را صدچندان می کرد و عطر گل های یاسمن، دلبری می کرد. زیبایی شهر، طبیعت رنگارنگ آن و مهربانی و مهمان نوازی مردمان اقوام گوناگونش فراتر حد تصورم بود.
سفر هشت روزه ام به گوانگ‌شی اما هنوز تمام نشده؛ یقین دارم نقاط مختلف این منطقه پهناور، شگفتی های بیشتری برای من خواهد داشت. تازه در اول راه این سفر هستم؛ سفری که یکی از متفاوت ترین تجربه های طول زندگی ام تا به امروز است. جاذبه ها و زیبایی های گوانگ‌شی به حدی است که گاهی کلمات و جلمات توان وصف آن را ندارند؛ باید سفر کرد و به چشم دید….
“گوانگ‌شی قوم جوانگ”، منطقه ای خودمختار در جنوب جغرافیای وسیع و متنوع چین واقع شده است؛ جایی که زیبایی های خیره کننده طبیعت ش با کوههایی مه گرفته و پوشیده از مخمل سبز درختان انبوه، رودهایی به زلالی آینه و آبشارهایی خروشان و مسحور کننده هوش از سر هر بیننده ای می برد.
این منطقه با مساحتی حدود ۲۳۷ هزار و ۶۰۰ کیلومتر مربع، یکی از وسیع‌ترین تقسیمات کشوری چین محسوب می‌شود.
گوانگ‌شی به خاطر کوهستان‌های “کارست” و چشم‌اندازهای رودخانه “لی” شهرت جهانی دارد. این مناظر چنان زیبا و مسحور کننده اند که بر روی اسکناس ۲۰ یوانی چین نیز نقش بسته‌اند. شهر یانگ‌شو نیز با تپه‌های سبز و رودخانه‌های آرام، به بهشت گردشگران و عکاسان طبیعت لقب گرفته است.
گردشگران عاشق طبیعت و فرهنگ و تاریخ غنی این منطقه، با چشیدن لذت گرمای صلح و صمیمت میان اقوام مختلف و مهربانی و میهمان نوازی آنها، گرمای و رطوبت آزار دهنده هوای گرم و شرجی این منطقه را از یاد می برند. اگرچه آب و هوای بیشتر مناطق گوانگ‌شی در زمستان و اوایل بهتر، هوایی دلپذیر است اما تابستانی گرم و شرجی دارد.
جایی که ساکنانش با وجود تفاوت ها و تنوع های قومی فراوان، با همزیستی، همکاری و همراهی مثال زدنی، در کنار هم، دوشادوش هم و با هم برای توسعه سراسر این منطقه سرشار از استعدادها و داشته های فراوان طبیعی، کشاورزی، گردشگری، فرهنگی، هنری، صنعتی و… تلاش می کنند تا سرنوشتی مشترک و زیبا برای تمام ساکنان خونگرم این منطقه رقم بزنند و نیز سهمی مهم در رقم زدن سرنوشت مشترک برای تمام مردم سرزمین پهناور چین و حتی فراتر از مرزهای این کشور، ایفا کنند.
منطقه خودمختار قوم “جوانگ” گوانگ‌شی که به دلیل برخورداری از مناظر طبیعی بکر و زیبا و فرهنگ غنی متنوعش بسیار معروف است، بیشترین جمعیت اقلیت‌های قومی چین را در خود جای داده است که تقریبا ۳۷ درصد از کل جمعیت این منطقه خودمختار را تشکیل می‌دهند. با وجود تنوع بالای قومی و جمعیتی، این منطقه که ۱۲ گروه قومی بومی در آن با صفا و صمیمیت در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند، به عنوان نماد و الگویی از همبستگی قومی شناخته می‌شود.
وجود اقوام مختلف در این منطقه خودمختار، باعث شده این منطقه از تنوع فرهنگی بالایی نیز برخودار باشد و وجود انواع مختلف سبک های زندگی، لباس های محلی زیبا و رنگارنگ، غذاهای بومی و متنوع، جشن ها و جشنواره های بومی و محلی و رقص و موسیقی و آواز محلی و قومی، باعث شده تا منطقه زیبای گوانگ‌شی به یک منطقه جذاب و تمام عیار برای گردشگران به ویژه در فصل زمستان تبدیل شود؛ زمانی که بخش های وسیعی از مناطق شمال، مرکزی و غرب چین سرمای چندین درجه زیر صفر را تجربه می کنند، می توانند به سفر به گوانگ‌شی از آب و هوایی مطبوع و چشم انداز طبیعی به زیبایی تابلوهای نقاشی مملو از رنگ و نگار، لذت ببرند.
ساکنان و مردمان اقوام مختلف این منطقه خودمختار با آداب و رسوم مختلف، فرهنگ های زیبا و متنوع، لباس ها و پوشش های سنتی زیبا و رنگارنگ، رقص ها و آوازها و موسیقی های محلی، غذاهای رنگانگ قومی و محلی و جشن‌های منحصر به فرد خود، گوانگ‌شی را به “موزه زنده فرهنگ‌ها” تبدیل کرده‌اند.
گوانگ‌شی اگرچه در دور دست ترین نقطه در جنوب چین و با فاصله ۲۵۰۰ کیلومتری از پکن پایتخت چین واقع شده است، اما این دوری مسافت از مرکز و یا بافت قومی و اقلیتی آن هرگز باعث نشده تا این منطقه از روند پرشتاب توسعه، فناوری، صنعت و مدرنیزاسیون در چین عقب بماند. این منطقه خودمختار را می توان تلفیقی واقعی از سنت، فرهنگ و مدرنیته دانست؛ جایی که مدرنیزاسیون در کنار آداب و رسوم سنتی و فرهنگ های غنی، به مکملی برای زیبایی ها، جذابیت ها و پیشرفت های این منطقه تبدیل شده است.
گوانگ‌شی تنها یک مقصد گردشگری زیبا نیست، بلکه موتور محرکه اقتصادی در جنوب چین محسوب می‌شود. از بندرهای مهم مانند بِی‌های و چین‌جو که نقش کلیدی در جاده ابریشم دریایی قرن ۲۱ ایفا می‌کنند، تا صنایع پیشرفته مانند خودروسازی و انرژی‌های نو، این منطقه نمونه‌ای از توسعه متوازن و پایدار است.
شبکه قطارهای پرسرعت چین که طول آن به بیش از ۴۵ هزار کیلومتر رسیده و همچنان در حال گسترش است، در کنار جاده ها و فرودگاه ها، دسترسی مردم گوانگ‌شی را به دیگر مناطق چین آسان تر ساخته است.
صنایع کشاورزی و پرورش انواع مرکبات از جمله پرتقال و نارنگی و میوه های گرمسیری به ویژه انبه های شیرین در این منطقه خودمختار به لطف فناوری های نو، مکانیزاسیون و البته هوش مصنوعی، در سال های اخیر تولید محصولات بیشتر، با کیفیت تر و در نتیجه درآمد و آسایش بیشتری برای کشاورزان اقوام مختلف به همراه داشته است. مزارع و شالیزارهای پلکانی برنج نیز ضمن ایجاد مناظری بسیار دیدنی در مناطق مختلف این منطقه، بخشی از محصولات کشاورزی آن را تشکیل می دهد.
گوانگ‌شی به دلیل موقعیت جغرافیایی منحصر به فردش، نقش مهمی در ابتکار کمربند و جاده چین دارد و به عنوان دروازه‌ای به سوی جنوب شرق آسیا و کشورهای حوزه آسه آن عمل می‌کند. این منطقه هر سال میزبان نمایشگاه چین-آسه‌آن در نان‌نینگ مرکز منطقه خودمختار گوانگ‌شی است که به تجارت و همکاری بین چین و کشورهای آسه‌آن کمک می‌کند. سرمایه‌گذاری سنگینی در گوانگ‌شی در بخش زیرساخت‌ها، از جمله بزرگراه‌ها، راه‌آهن و بنادر انجام شده است.
