یک واقعیت؛ آسیب به زنجیره تامین جهانی هیچ برنده‌ای نخواهد داشت
«ساخت حیاط‌های کوچک با دیوارهای بلند و جدا شدن و شکستن زنجیره‌ها، به دیگران آسیب خواهد زد و به سود هیچکس نخواهد بود.»
«کشورها باید استقلال اقتصادی را امری خوب تلقی کنند تا از نقاط ضعف و قوت یکدیگر بیاموزند.»
«شی جین‌پینگ» رئیس جمهوری خلق چین صبح سه‌شنبه ۱۰ دسامبر (۲۰ آذر) در پکن با سران سازمان‌های اقتصادی بزرگ جهان دیدار و به موضوعاتی چون اقتصاد جهانی، اقتصاد چین و حکمرانی اقتصادی جهان پاسخ داد.
آقای شی در عین حال در خصوص موضع اصولی ثابت چین درباره توسعه روابط چین-آمریکا توضیح داد و خاطرنشان کرد که جنگ‌های تعرفه‌ای، جنگ‌های تجاری و جنگ‌های فناوری، ناقض روندهای تاریخی و قوانین اقتصادی است و هیچ برنده‌ای وجود نخواهد داشت.
در حال حاضر جهان وارد دوره‌ای جدید از ناآرامی و تغییر شده و افکار ضد جهانی‌سازی در حال افزایش هستند. کشورهای توسعه یافته غربی به نمایندگی ایالات متحده به منظور حفظ جایگاه انحصاری خود به تشویق «جدا شدن و شکستن زنجیره‌ها»، تحت لوای «ریسک‌زدایی» پرداخته‌اند به گونه‌ای که همکاری زنجیره تامین جهانی را تخریب کرده، بازده اقتصادی را کاهش داده، توسعه مشترک را مختل کرده و خطر چندپاره شدن اقتصاد جهانی را تشدید نموده است.
چین و آمریکا به عنوان دو اقتصاد برتر جهان در واقع مزایای خود را در زنجیره تامین جهانی دارا هستند. به عنوان مثال، ایالات متحده توان علمی-پژوهشی، قابلیت‌های نوآوری و منابع استعداد قدرتمندی دارد و در عین حال چین کشوری با کامل‌ترین دسته‌بندی‌های صنعتی و تکمیل‌ترین امکانات پشتیبانی در چارچوب استانداردهای سازمان ملل متحد است.
چین و آمریکا به طور خاص در مواجهه با چالش‌های مشترکی چون رشد اقتصادی ضعیف جهانی باید توسعه همدیگر را یک فرصت در نظر بگیرند نه یک چالش، به مثابه شریک با هم برخورد کنند نه دشمن و مسئولیت یک کشور بزرگ را برای حفظ ثبات زنجیره تامین جهانی بر عهده بگیرند.
به نظر می‌رسد برخی افراد در آمریکا باید به حس مشترک اقتصادی بازگردند، به درستی به قوانین اقتصادی احترام بگذارند و با چین همکاری کنند تا به «روان بودن» زنجیره تامین جهانی بیافزایند.
با توسعه جهانی‌سازی اقتصادی تا به امروز، صنایع کشورهای مختلف شدیدا با هم ادغام شده و تمام طرف‌ها از آن سود می‌برند. به محض مداخله انسان در این روند، اقتصاد جهان با خطر «آسیب» روبرو خواهد شد.
در حقیقت، یک پیامد اعمال تعرفه‌های شدید ایالات متحده بر کالاهای چینی طی سال‌های اخیر این است که تجارت میان چین و آمریکا از طریق طرف‌های ثالث به «بیراهه» رفته و هزینه‌های تجارت جهانی را بالا برده است.
بر اساس اعلام «دفتر ملی پژوهش‌های اقتصادی»، از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲ به ازای هر یک درصد کاهش سهم واردات ایالات متحده از چین، قیمت واحد واردات از ویتنام ۲ درصد و قیمت واحد واردات از میکزیک ۰.۶ درصد افزایش یافته است.
به علاوه، برخی در آمریکا سعی در مختل کردن توسعه چین از طریق کنترل صادرات محصولات فناوری پیشرفته مانند تراشه‌ها دارند اما نتیجه این اقدام غیرسازنده بوده است به گونه‌ای که نه فقط شرکت‌های آمریکایی سودهای بالای خود را در بازار چین از دست داده‌اند بلکه همچنین به طور عینی باعث تسریع نوآوری علمی و فناوری چین شده‌اند.
تمام این‌ها ثابت می‌کند «جدا شدن و شکستن زنجیره» به آسانی امکان‌پذیر نیست و «حیاط‌های کوچک و دیوارهای بلند» فقط به جدا شدن خود آنها منتهی خواهد شد. دو اقتصاد برتر جهان فقط از طریق نزدیک‌تر کردن روابط همکاری می‌توانند بازده اقتصادی را بهبود بخشند و به توسعه مشترک دست یابند.
بستن چاره کار نیست و گشایش مسیر صحیح است. کمتر از یک ماه دیگر دولت جدید ایالات متحده روی کار خواهد آمد. جامعه بین‌المللی که با چالش‌های جهانی فراوانی دست به گریبان است، انتظار دارد روابط چین-آمریکا در مسیری ثابت، سالم و پایدار توسعه یابد و نقشی مهم در حفظ ثبات زنجیره تولید و تامین بازی کند.
چین و ایالات متحده به عنوان دو پیوند کلیدی در زنجیره تولید و تامین جهانی فقط در صورتی که با همدیگر ارتباط داشته باشند می‌توانند به جهان نفع برسانند.
