دست پنهانی پشت قلدری دولت آمریکا علیه دانشگاه هاروارد چیست؟

دولت ترامپ اخیرا با صدور فرمانی پذیرش دانشجویان خارجی توسط دانشگاه هاروارد را ممنوت کرد. این اقدام باعث شد که این دانشگاه چندصدساله که به دلیل پذیرش دانشجویان از سراسر جهان شناخته شده است، گریبانش اکنون به دلیل فشار سیاسی گرفته شده است. اما این سئوال مطرح می شود که چرا این چنین قلداری سیاسی علیه یک دانشگاه سرشناس صورت گرفته است؟

دست پنهانی این بازی سیاسی، اتحاد مجموعه گروه‌های ذی‌نفوذ یهودی با کاخ سفید است.

ماجرا به دو سال پیش بر می گردد. پس از حمله‌ی حماس به اسرائیل در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، جنگ تلافی‌جویانه ارتش اسرائیل در غزه به کشته شدن بیش از ۵۰ هزار فلسطینی و ایجاد فاجعه انسانی در میان جمعیتی ۲ میلیونی منجر شد. هرچند هرگونه کشتار غیرنظامیان محکوم‌شدنی است، اما «مجازات جمعی» اسرائیل علیه تمام فلسطینی‌ها ظاهرا از محدوده اصل دفاع مشروع و متناسب فراتر رفته است.

پخش زنده‌ی این جنگ در شبکه‌های اجتماعی، موجی از اعتراضات را در دانشگاه‌های آمریکا برانگیخت. دانشجویان با اشغال کتابخانه‌ها و فضای سبز پردیس‌ها و بالا نگهداشتن پلاکاردها، خشونت‌های اسرائیل را محکوم و از فلسطین حمایت کردند. این اعتراضات گروه‌های ذی‌نفوذ یهودی در آمریکا را نگران کرده است. آن‌ها سپس لابی‌گری سیاسی، ارائه کمک مالی به اندیشکده‌ها و کنترل رسانه‌ها را آغاز کردند، با این هدف که صدای انتقادآمیز علیه اسرائیل را به «یهودستیزی» و حتی «حمایت از تروریسم» جلوه دهند.

این گونه «تصفیه‌ سیاسی» در دوره دوم دونالد ترامپ همچنان ادامه یافته است. در می ۲۰۲۵، دانشگاه نیویورک مدرک فارغ‌التحصیلی لوگان رجوس را به دلیل محکومیت اسرائیل در مراسم فارغ‌التحصیلی ضبط کرد. این فقط «پیش‌غذا» بود. سپس، دولت ترامپ با تهدید به قطع بودجه، دانشگاه‌های هاروارد و کلمبیا را تحت فشار گذاشت تا «گفتارهای ضداسرائیلی» را در محوطه دانشگاه سرکوب کنند.

پشت پرده‌ این سری اقدامات، سندی به نام «پروژه استر» است که توسط اندیشکده‌ی محافظه‌کار هریتیج فاندیشن تهیه شده است. این سند با استناد به داستان کتاب مقدس مسیحیان درباره نجات یهودیان، هر اقدام انتقادآمیز علیه اسرائیل را «یهودستیزی» تعریف کرده و از دولت آمریکا می خواهد با ابزارهای حقوقی و اقتصادی «حامیان تروریسم» را مجازات کند.

«پروژه‌ی استر» سندی پوچ است و پوچی آن، در تعمیم بیش از حد مفهوم مربوطه نهفته است. طبق این سند، حتی به حمایت از حقوق بشر فلسطینی‌ها یا محکومیت بمباران غیرنظامیان نیز می‌توان برچسب «یهودستیزی» چسباند. حتی دانشجویان خارجی که عکس‌های بیانگر فجایع در جریان در غزه را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند، نیز ممکن است توسط وزارت امنیت داخلی آمریکا دستگیر یا اخراج شوند. ویکتوریا کوتس، معاون رئیس هریتیج فاندیشن، صراحتاً از لزوم تصویب قوانین برای «مجازات حامیان تروریسم» سخن گرفته است. البته «تروریسم» در اینجا نه یک مفهوم متعارف، بلکه به معنای هر صدای مخالف اسرائیل است.

پشت این بازی سیاسی، نفوذ عمیق گروه‌های ذی‌نفوذ یهودی در ساختار قدرت آمریکا است. از کمک‌های انتخاباتی تا کنترل رسانه‌ها، از کنترل گزارش‌های اندیشکده‌ها تا سیاست‌های کاخ سفید، تقریباً هیچ سیاستمداری جرئت انتقاد علنی از اسرائیل را ندارد. همانطور که نیویورک تایمز افشا کرده، همپوشانی قابل توجهی بین دولت ترامپ و پیشنهادهای «پروژه‌ی استر» وجود دارد. این نوع جفت‌بندی منافعی باعث شد که آمریکا بارها در شورای امنیت طرح‌های مربوط به جنگ غزه را برای تامین منافع اسرائیل، وتو کرده است.

ممنوعیت پذیرش دانشجویان بین‌المللی توسط هاروارد نه تنها خشم جامعه‌ی آکادمیک جهانی را برانگیخته، بلکه نقاب دروغین «فانوس آزادی» آمریکا را برداشته است. وقتی دانشگاهی به خاطر پذیرش اندیشه‌های مختلف و متمایز مجازات می‌شود و دانشجویانش به دلیل پایبندی به وجدان انسانی مورد آزار قرار می‌گیرند، تمام ادعاهای ارزشی این کشور فرو می‌ریزد.