تعقیب رویای ریلی جوانان زامبیایی در چین
وقتی مایکل نجووو، دانشجوی ۲۶ ساله و فارغالتحصیل اهل زامبیا در استان هونان در مرکز چین، با خبر آغاز رسمی پروژه احیای راهآهن تانزانیا-زامبیا (TAZARA) در کشور محصور در خشکی خود مواجه شد، احساس کرد این پروژه به هدفی شخصی برای او تبدیل شده است.
نجوو، که در مقطع کارشناسی ارشد مهندسی حملونقل در دانشگاه مرکزی جنوبی تحصیل میکند، گفت: «از زمان ساخت این راهآهن در دهه ۱۹۷۰، تازارا برای صادرات و تجارت کالا در زامبیا نقشی حیاتی داشته است. در جریان احیای آن، فرصتهای شغلی مرتبط بیشتری نیز برای مردم محلی ایجاد خواهد شد.»
پس از تکمیل، راهآهن ارتقایافته، شبکه راهآهنها، بزرگراهها و بنادر جنوب و شرق آفریقا را به یکدیگر متصل خواهد کرد و سطح اتصال زیرساختی منطقه را بهطور قابل توجهی افزایش میدهد.
با پیشرفت این پروژه، پیشبینی میشود ظرفیت سالانه حمل بار راهآهن به ۲.۴ میلیون تن برسد و زمان تحویل محمولهها حدود دو سوم کاهش یابد.
این خط آهن در ابتدا با وامهای بدون بهره چین ساخته شد و در تاریخ ۱۴ جولای ۱۹۷۶ بهطور رسمی به دولتهای تانزانیا و زامبیا تحویل داده شد. مسیر این راهآهن از دارالسلام در تانزانیا آغاز میشود و تا پایانه نیو کاپیری امپوشی در زامبیا امتداد دارد.
در داخل ایستگاه نیو کاپیری امپوشی، بنای یادبودی قرار دارد که طول کامل راهآهن را نشان میدهد: ۱۸۶۰.۵۴۳۶۹ کیلومتر.
این عدد دقیق، بازتابدهنده تلاشهای بیش از ۵۰ هزار مهندس و کارگر ساختمانی چینی است که طی دورهای پنج سال و هشت ماهه، در کنار همتایان تانزانیایی و زامبیایی خود برای تکمیل این خط آهن فعالیت کردند. در میان افراد مشارکتکننده، فارغالتحصیلان دانشگاه نجوو در چین نیز حضور داشتند.
دانشگاه مرکزی جنوبی در سال ۲۰۰۰ از ادغام سه کالج، از جمله موسسه راهآهن چانگشا، تأسیس شد؛ موسسهای که از نخستین مراکز آموزشی چین در تربیت متخصصان پروژه تازارا به شمار میرفت. گروهی از استادان و دانشجویان این موسسه در دهه ۱۹۷۰ برای پشتیبانی از ساخت راهآهن به آفریقا اعزام شدند. آنها بیش از ۳۰۰۰ کیلومتر عملیات نقشهبرداری را در مناطق مستعد مالاریا انجام دادند، در طول روز مسیرها را اندازهگیری کردند و شبها دادهها را در نور چراغهای نفتی و در کلبههای کاهگلی محاسبه میکردند.
نجوو گفت: «این داستان تأثیرگذار و سطح بالای فناوری علمی چین بود که مرا به تحصیل در چین ترغیب کرد.»
برنامه دانشگاهی که او در آن تحصیل میکند، با هدف کمک به کشورهای در حال توسعه برای ایجاد تخصص در حوزه راهآهن پرسرعت و فناوری واحد چندگانه برقی (EMU) طراحی شده است. از سال ۲۰۱۶ تاکنون، ۲۴۳ دانشجو از بیش از ۲۰ کشور، از جمله اتیوپی، سیرالئون، نیجریه، سودان و رواندا، به این برنامه پیوستهاند. تا امروز، ۱۹۲ نفر فارغالتحصیل شدهاند و ۵۱ نفر همچنان در حال تحصیل هستند.
بر اساس اعلام دانشگاه، حدود ۹۰ درصد از فارغالتحصیلان آفریقایی این مرکز از سال ۱۹۹۶ به کشورهای خود بازگشتهاند تا در توسعه محلی نقشآفرینی کنند؛ مسیری که نجوو نیز قصد دارد آن را دنبال کند.
نجوو پس از فارغالتحصیلی در سال ۲۰۲۶، برنامه دارد دانش و مهارتهای تازه آموختهشده خود را به زامبیا بازگرداند؛ جایی که یک راهآهن احیاشده، نهتنها آماده افزایش حجم بار، بلکه منتظر نسل تازهای از رویاپردازان است.
نجوو گفت: «کمک به توسعه راهآهن در زادگاهم، رویای من است. خوششانس هستم که اینجا هستم و میتوانم فناوریها و تکنیکهای پیشرفته را بیاموزم.»
