افزایش طرفداران «چین باحال» در سراسر جهان

در طول چندین دهه گذشته، رایج ترین توصیف از چین با عبارت «کارخانه جهان» انجام می‌شد که اغلب با کارگاه‌های شلوغ و خطوط مونتاژ پر جنب و جوش در ارتباط بود. امروز، چین در حالی که همچنان «کارخانه جهان» است، به یک جایگاه بالاتر و مهم‌تر در زنجیره صنعتی جهانی دست یافته و با پیشرفت در بخش‌های گوناگون نظیر طراحی و تولید خودروهای انرژی نو، توسعه فناوری‌های خورشیدی، سیستم‌های راه آهن پرسرعت، لوازم الکترونیکی مصرفی و یا اقتصاد دیجیتال به یکی از کشورهای اصلی در تعیین استانداردهای صنعتی جهان تبدیل شده و حتی در برخی زمینه‌ها، رهبری روندهای جهانی را به دست گرفته است.

 رسانه‌های جهان اکنون در پوشش مطالب مربوط به‌ چین از عباراتی مانند «پیشگام فرهنگی»، «چین متفاوت» و «خودباوری واقعی» استفاده می‌کنند که به جای تصاویر خطوط مونتاژ، با تصاویر پهپادها، ربات‌ها و کارخانه‌های کاملا خودکار همراه است و این تغییر رویکرد بازتابی از بازنگری گسترده آنان نسبت به جایگاه چین در چشم‌انداز نوآوری جهان است.

اخیراً، روزنامه شناخته‌شده «دی ولت» (Die Welt) آلمان  با پرداختن به پدیده «لابوبو»، اقدام به پوشش روندی کرده که توسط فروشگاه‌های شرکت «پاپ مارت» در شهرهای سراسر اروپا از لندن تا پاریس و برلین در حال گسترش است. تیک تاک، شیائوهونگشو، لابوبو، بازی رایانه‌ای افسانه سیاه ووکونگ و فیلم پرفروش نزا ۲ همگی نشان می‌دهند که فرهنگ مصرف و زیبایی شناسی چینی به شکلی تأثیرگذار مورد توجه مردم سراسر جهان قرار گرفته است. همان طور که دی ولت اشاره می‌کند، هیاهوی پیرامون «لابوبو» و افزایش محبوبیت چین در سراسر جهان، یک موج احساسی گذرا نیست و این «چین باحال» پیوسته در حال بالا بردن قدرت نرم خود در جهان است. برای جوانان خارجی، چین دیگر تنها یک مفهوم ژئوپلیتیک دور و مبهم نیست و تبدیل به یک سبک زندگی و حال و هوای فرهنگی شده که مد روز، پرزرق و برق و قابل دسترس است و این «باحال» بودن نه تنها قابل ستایش است، بلکه باید آن را دنبال کرد.

«آی شو اسپید» (IShowSpeed)، اینفلوئنسر آمریکایی، پس از رقصیدن در مقابل یک ربات انسان نما و سوار شدن بر یک «وسیله نقلیه الکتریکی شناور» در چین، نتوانست جلوی خودش را بگیرد و فریاد زد که «این خیلی «آینده» است!» بر همین اساس، درستی استفاده از صفت «باحال» برای چین، دقیقا به این دلیل است که آینده و سطوحی مختلف از توسعه امکانات یک جامعه انسانی را به نمایش می گذارد. وقتی یک کشور بتواند به طور مداوم محصولات، الگوها و شیوه‌های جدید زندگی را تولید و خلق کند، توجه جهانی را به طور طبیعی به خود جذب خواهد کرد و این توجه یک نمونه از قدرت گفتمانی است.

امروزه جهان به جای رسانه‌های سنتی یا چارچوب‌های ایدئولوژیک، به طور فزاینده چین را با اقتصاد مبتنی بر پلتفرم‌های گوناگون، محصولات فناوری پیشرفته، فرهنگ مد و سبک زندگی شهری می‌شناسد. ظهور «چین باحال» به طور طبیعی ساختارهای روایتی قدیمی رسانه‌های بین المللی را بی‌اعتبار کرده و آنها مجبور شده‌اند ضمن بازنگری در برداشت‌های یکجانبه قبلی خود، پایه‌های یک روایت جدید از چین را بر مبنای همین «باحال بودن» استوار کنند.

چین به عنوان یک قدرت بزرگ «باحال» به دنبال نفوذ اجباری در جهان نیست بلکه گسترش دامنه تأثیرگذاری خود را از طریق گشایش و فراگیری فرهنگی دنبال می‌کند. در عین حال، خودباوری چین و ترسیم یک چشم‌انداز مبتنی بر آینده‌نگری و همراه با توسعه تعاملات بین‌المللی، باعث می‌شود چین «باحال» باشد.

مهم‌تر از همه، «چین باحال» بازتابی از نفوذ ساختاری چین در عصر توسعه ارتباطات عمیق جهانی است. چین با استفاده از زنجیره‌های‌ تأمین و توسعه صنایع مصرفی جدید، در حال متحول کردن شکل جوامع جهانی و منطق حاکم بر اقتصاد جهان است که به عنوان یک نیروی تمدنی جامع، فراتر از مفاهیم سنتی قدرت سخت و نرم خواهد بود.

همین واژه ساده «باحال» در فرهنگ‌های مختلف طنینی عمیق دارد و توصیف چین با این لحن مد روز و دوستانه، نشان می دهد که توسعه چین با عبور از مقیاس و سرعت رشد به مرحله توسعه با کیفیت بالا رسیده و چین روز به روز بیشتر مورد توجه جهان قرار خواهد گرفت.

«باحال» بودن به معنی داشتن اعتماد به نفس، جذابیت و خلاقیت و همچنین توانایی همدلی با جهان است و در عین حال، «باحال» بودن چین از نگاه جهان به معنی آن است که جمعیت بیش از ۱.۴ میلیاردی این سرزمین برای خدمات خود به روند شکل گرفتن یک تمدن جهانی مورد احترام و تحسین مردم سراسر جهان قرار گرفته‌اند.