شکوفایی و رونق اقتصاد محلی با مزارع گلرنگ «یومین» شین جیانگ
منظره ای زیبا در فصل تابستان از مزارع وسیع گلرنگ در دشت های وسیع شهرستان یومین منطقه خودمختار شین جیانگ ، شمال غرب چین
گلرنگ «یومین»؛ سُرخاب طبیعت بر گونه عروس “شین جیانگ” زیبای چین
«گلرنگ»، گیاهی باگل های زیبای سرخ و نارنجی با موارد استفاده غذایی، صنعتی و دارویی فراوان یکی از محصولات کشاورزی مهم و راهبردی شهرستان «یومین» در منطقه خودمختار اویغور شین جیانگ در شمال غربی چین است. گذشته از اهمیت اقتصادی فوق العاده، زیبایی شگفت انگیز و مسحور کننده مناظر و چشم اندازهای مزارع گلرنگ این شهرستان، هر رهگذر و بازدید کننده ای را محو تماشای خود می سازد؛ گل هایی که در فصل تابستان، چون “سُرخاب طبیعت بر گونه های عروس شین جیانگ، زیبایی های این منطقه را دو چندان می سازد.
گلرنگ شین جیانگ، تاریخ جالبی دارد. منشاء این گیاه ارزشمند، کشورهایی نظیر مصر و یونان هستند که به مرور زمان به ترکیه و ایران هم انتقال یافت و بعد از آن، در دهها سال قبل از طریق ایران، وارد منطقه شین جیانگ چین شد.
گیاه گلرنگ علاوه بر شهرستان یومین، در چند نقطه دیگر از منطقه پهناور خودمختار شین جیانگ در شمال غرب چین کشت می شود/ عکس از بخش فارسی رادیو بین الملی چین
تلاش های خستگی ناپذیر کشاروزان شهرستان یومین، حمایت های دولت محلی و استفاده از روش ها و فناوری های نوین باعث شده تا محصول گلرنگ در سال ها اخیر افزایش کمّی و کیفی قابل توجهی داشته باشد و باعث افزایش درآمد و افزایش سطح رفاه ساکنان و کشاورزان محلی و ایجاد اشتغال شود. هر سال بیش از ۱۰ هزار هکتار از زمین های کشاورزی شهرستان یومین به کشت گلرنگ اختصاص می یابد و همه محصولات آن برای فراوری، به تنها کارخانه بزرگ و بسیار مجهز و پیشرفته این شهرستان فروخته می شود که درآمد خوبی برای کشاورزان محلی دارد.
کشاورزان درحال چیدن شکوفه های گلرنگ در مزارع شهرستان یومین، منطقه خودمختار شین جیانگ
کل دوره کشت گلرنگ فقط حدود دو ماه یا کمی بیشتر طول می کشد(از ماه آوریل تا ماه ژوئن که فصل برداشت است) و به همین دلیل، کشت گلرنگ نیاز به آبیاری ندارد و همان بارش یکی دو بار باران در این منطقه، برای کل این دوره دو ماه کافی است زیرا این گیاه در برابر کم آبی مقاوم است.
گلرنگ، گیاهی است که از گل های زیبای نارنجی و سرخ آن برای استفاده از رنگ طبیعی برای رنگ دادن به غذاهای مختلف به جای زعفران استفاده می شود. رنگ طبیعی و زیبای این گیاه همچنین برای صنعت رنگرزی نخ و پارچه هم استفاده می شود. رنگ طبیعی گلرنگ همچنین در ساخت برخی لوازم آرایشی مثل رژ لب و سرخاب هم کاربرد دارد.
نمایی از برخی محصولات کارخانه فرآوری گیاه گلرنگ در شهرستان یومین منطقه شین جیانگ چین/ عکس از بخش فارسی رادیو بین المللی چین
مهم ترین بخش اقتصادی و صنعتی گلرنگ، مربوط به دانه های روغنی این گیاه پرخاصیت می شود. از دانه آن برای استحصال روغن نباتی خوراکی با کیفیت بالا و کم ضرر برای آشپزی استفاده می شود و همچنین از روغن با کیفیت دانه های گلرنگ می توان برای سالادهای مختلف استفاده کرد. علاوه بر این، خواص دارویی فراوانی برای این گیاه ذکر شده است و استفاده از روغن گلرنگ در رژیم غذایی برای کسانی که دارای بیماری هایی مثل فشار خون بالا و چربی خون هستند، بسیار مناسب است. روغن گلرنگ همچنین در ساخت لوازم آرایشی و بهداشتی مثل کرم های مرطوب کننده دست کاربرد دارد.
علاوه بر این موارد، گلبرگ های نارنجی گل گلرنگ، به عنوان یک دمنوش بسیار خوشمزه مورد استفاده قرار می گیرد.
نمایی از یک مزرعه گلرنگ در شهرستان یومین منطقه خودمختار شین جیانگ ، شمال غرب چین. از این گیاه برای تهیه دمنوش هم استفاده می شود
همچنین از برگهای این گیاه نیز برای تهیه دمنوش شبیه چای سبز مورد استفاده قرار می گیرد که طعم و عطر بسیار مطبوعی دارد. همچنین کارخانه فراوری گل های گلرنگ شهرستان یومین، مجهز به دستگاه های پیشرفته خشک کردن برگ های این گیاه است که خوردن آن به عنوان نوعی سبزیجات خشک و شاید هم مثل نوعی چیبس گیاهی، لذت بخش است.
“سرکه گلرنگ” و “عسل گلرنگ” هم از دیگر محصولاتی است که از کشت این گیاه بدست می آید. عسلی که زنبوردان شهرستان یومین از گل های گلرنگ تهیه می کنند، از کیفیت مطلوبی برخوردار است.
اما داستان خواص فراوان گلرنگ هنوز تمام نشده است. ساقه ها و برگهای این گیاه هم به عنوان علوفه بسیار با کیفیت برای دام مورد استفاده قرار می گیرد و از آنجا که منطقه شین جیانگ و شهرستان یومین، قبل دامپروری محسوب می شوند، لذا باقیمانه گیاه گلرنگ نقش مهمی در تامین علوفه دام های این منطقه دارد.
به دلیل خواص فراوان غذایی و دارویی این محصول و ارزش اقتصادی بالای آن، شاید بتوان آن را، “طلای سرخ شین جیانگ” نامید. اگرچه طلای سرخ ، لقب منحصر بفرد «زعفران» است اما گلرنگ دست کمی از زعفران ندارد.
مزارع گلرنگ، فرش قرمز و نارنجی بر دشتهای «یومین»
زمانی که گلهای سرخ و نارنجی گیاهان گلرنگ در مزارع و دشت های وسیع منطقه خودمختار شین جیانگ چین، به ویژه دشت های شهرستان «یومین» که از شرایط آب و هوایی و خاک حاصلخیز برای کشت گیاه گلرنگ برخوردار است، آماده برداشت می شود، سراسر این دشت ها در زیر تابش نور درخشان آفتاب، رنگ سرخ و نارنجی به خورد می گیرد؛ درست مثل یک تابلوی نقاشی بزرگ که دست هنرمند طبیعت، به زیبایی هرچه تمام، رنگ سرخ بر آن افشانده باشد. شاید هم بتوان آن را به فرشی بزرگ و سیع تشبیه کرد رنگ های جذاب سرخ و نارنجی بر سراسر دشت های یومین گسترده شده است.
نمایی زیبا از تابش آفتاب صبحگاهی بر مزارع گلرنگ منطقه یومین شیان جیانگ چین
تأسیس ۱۲ شرکت تعاونی فعال در حوزه صنعت کشت و فراوری گلرنگ در سراسر شهرستان یومین، یک زنجیره صنعتی کامل از کاشت تا فراوری و تولید و فروش محصولات بسیار متنوع را ایجاد کرده که علاوه بر ایجاد دارمد قابل توجه برای کشاورزان و ساکنان محلی و اشتغال زایی، توسعه و رونق اقتصادی برای شهرستان یومین به همراه داشته است.
ارتقای درآمد و رفاه کشاورزان یومین با گلرنگ
کشاورزان در این شهرستان در شمال غربی چین، به طور فزایندهای به کاشت گلرنگ روی آوردهاند. این شهرستان علاوه بر کشت و تولید گلرنگ، کارخانه های فراوری گلرنگ برای استحصال روغن از دانه های روغنی این گیاه دارد که نقش مهمی در ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی و توسعه شهرستان یومین دارد.
نمای کلی از کارخانه فرآوری گیاه گلرنگ در شهرستان یومین منطقه شین جیانگ چین/ عکس از بخش فارسی رادیو بین المللی چین
گلرنگ به عنوان یک محصول پرطرفدارد، یک محصول سودآور و منبع مهمی برای درآمدزایی و رفع فقر در این منطقه تبدیل شده است. صنعت کشت و فرآوری گلرنگ سالانه موجب افزایش درآمد بیش از ۵۷۰۰ کشاورز و دامدار شده و درآمد سرانه سالانه آنها بیش از پنج هزار یوان افزایش یافته است. درآمد حاصل از گلرنگ ۲۵ درصد از درآمد خالص سرانه کشاورزان و دامداران این شهرستان را تشکیل می دهد و ارزش تولید سالانه کل زنجیره صنعتی بیش از ۵۰۰ میلیون یوان است.
کشاورزان درحال پهن کردن گل های گیاه گلرنگ زیر نورآفتاب برای خشک کردن آن، شهرستان یومین شمال غرب چین
تاریخچه کشت گلرنگ در “یومین” شین جیانگ
تاریخچه کشت گلرنگ به ۶۶ سال میرسد و سطح زیر کشت آن سالانه بیش از ۱۰ هزار هکتار است. گلرنگ شین جیانگ، تاریخ جالبی دارد. منشاء این گیاه ارزشمند، کشورهایی نظیر مصر و یونان هستند که به مرور زمان به ترکیه و ایران هم انتقال یافت و بعد از آن، در دهها سال قبل از طریق ایران، وارد منطقه شین جیانگ چین شد.











