آلبانیزی در دیدار با ترامپ باید از منافع واقعی استرالیا دفاع کند
جان منادو دبیر پیشین اداره نخست‌وزیری و کابینه در دولت‌های گاف ویتلم و مالکوم فریزر نخست‌وزیران اسبق استرالیا و بنیان‌گذار و سردبیر نشریه سیاست‌گذاری عمومی «پرلز اند ایریتیشنز» طی یادداشتی در روزنامه گلوبال تایمز تحت عنوان «استرالیا باید اتحاد خود با آمریکا را بازنگری کند»، به سفر آتی نخست‌وزیر استرالیا به ایالات متحده پرداخته است.
آنتونی آلبانیزی، نخست‌وزیر استرالیا، روز دوشنبه در واشنگتن با دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، دیدار خواهد کرد. آلبانیزی عاقلانه عمل کرده که به فشارهایی که او را به سفر فوری به واشنگتن ترغیب می‌کردند، تن نداده است. اکنون، پس از گذشت ۹ ماه از ادای سوگند دونالد ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور ایالات متحده، آلبانیزی سرانجام قرار است گفت‌وگوهای مهمی با همتای آمریکایی خود انجام دهد؛ دیداری که در سفر ماه سپتامبر او به نیویورک برای حضور در مجمع عمومی سازمان ملل محقق نشد.
نخست‌وزیران می‌توانند اقداماتی انجام دهند که از اختیارات وزرای امور خارجه یا دفاع فراتر است. آلبانیزی باید از این فرصت استفاده کند تا نشان دهد در بیان مواضع استرالیا، نه فقط در زمینه تعرفه‌ها بلکه مهم‌تر از آن، درباره امنیت و حاکمیت ملی کشور، قاطع و شفاف است.
طبیعی است که آلبانیزی بگوید هرچند از بسیاری از مواضع دولت ترامپ حمایت می‌کند، اما نمی‌تواند با دیدگاه برخی از مقامات ارشد آمریکایی مبنی بر اینکه جنگ میان چین و ایالات متحده محتمل است و باید برای آن آماده شد، موافق باشد.
بنا بر گزارش‌ها، استرالیا در حال بررسی وضع قیمت‌های حداقلی اجباری برای مواد معدنی حیاتی و تأمین مالی پروژه‌های جدید عناصر خاکی کمیاب، به عنوان بخشی از یک توافق پیشنهادی با ایالات متحده است. در زمینه فلزات کمیاب، نخست‌وزیر ما می‌تواند نکات مثبتی برای ارائه به ترامپ داشته باشد – اما چرا باید چین را که به‌درستی در درک اهمیت این مواد حیاتی از آمریکا پیشی گرفته است، تنبیه کنیم؟
جهان پس از جنگ جهانی دوم در حال دگرگونی است و در این میان، ظهور چین نقشی برجسته دارد. چین روزبه‌روز باثبات‌تر جلوه می‌کند. در حالی که محور غربی جهان در حال کوچک شدن است، نخبگان این جهان – از سیاستمداران و رسانه‌ها گرفته تا مقامات – نمی‌خواهند این تغییر را بپذیرند یا حتی درباره آن سخن بگویند.
این دگرگونی‌ها در تغییر نگرش استرالیا نسبت به ایالات متحده و چین نیز بازتاب یافته است، هرچند فضای رسانه‌ای کشور مملو از هراس‌افکنی درباره چین است. در عرصه سیاست داخلی نیز رأی‌دهندگان استرالیایی نگرانی خود را از ادامه انتقادهای بی‌وقفه از چین ابراز کرده‌اند.
بر پایه گزارش مؤسسه لووی در ژوئن ۲۰۲۵، تنها ۳۶ درصد از مردم استرالیا به ایالات متحده برای رفتار مسئولانه در جهان اعتماد دارند. در سراسر جهان و در استرالیا، نگرش‌ها نسبت به رفتار آمریکا محتاطانه‌تر و شکاکانه‌تر شده است. این تغییر دیدگاه‌ها دلیل موجهی برای استرالیا فراهم می‌کند تا در موضوع تایوان بی‌طرف بماند. استرالیا نمی‌تواند در مذاکرات با چین لبخند بزند، در حالی که زیر میز در حال معامله‌گری باشد.
منطق ایالات متحده برای ایجاد تأسیسات دفاعی در استرالیا تنها یک هدف را دنبال می‌کند: مهار و مقابله با چین. توافق آکواس و پایگاه‌های نظامی آمریکا در استرالیا در خدمت منافع واشنگتن هستند، نه منافع ما. اگر آمریکا دریابد که ما در ارزیابی تهدید چین با آنها هم‌نظر نیستیم، به‌سرعت متوجه خواهد شد که مستعمره نظامی‌ای که در استرالیا می‌سازد، برایش چندان ارزشی ندارد. زیردریایی‌های آکواس پنج برابر کل بودجه دفاعی سالانه استرالیا هزینه خواهند داشت. ما نمی‌توانیم هم این توافق را حفظ کنیم و هم توان دفاعی خوداتکا داشته باشیم؛ بنابراین باید خوداتکایی را برگزینیم.
ایالات متحده همواره بر اساس منافع خود تصمیم می‌گیرد و ممکن است دفاع از سرزمین خود را بر حفاظت از پایگاه‌هایش در آن سوی اقیانوس آرام ترجیح دهد. ما باید با هوشمندی و دیپلماسی، فاصله‌ای حساب‌شده از آمریکا، که رفتار آن گاه ناپایدار است، حفظ کنیم.
