زمزمه‌ای برای خدمت به مردم؛ «شی جین‌پینگ» چگونه راه پدر را ادامه داد؟
«شی جین‌پینگ» در ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۱ جمله «در کنار مردم بنشین» را در محل سابق کمیته استانی حزب کمونیست چین، جایی که پدرش زمانی در آن کار می‌کرد، در موقعیتی برجسته در سالن نمایشگاه زمزمه کرد. این جمله از رفیق «شی ژجونگ‌شون»، پدر او، نقل شده است.
شی جین‌پینگ در خانواده‌ای انقلابی به دنیا آمد. پدرش، شی جونگ‌شون، «رهبری توده‌ای بود که از دل توده‌ها برخاسته بود» و شی جین‌پینگ از کودکی شدیدا تحت تاثیر او قرار داشت.
شی جین‌پینگ در مارس ۲۰۲۲ در گفت‌وگو با کادرهای جوان و میانسال، داستانی از پدرش را بازگو کرد که در منطقه مرزی شاآنشی-گانسو با مردم کار می‌کرد: روزی رئیس انجمن کشاورزان روستا پایش پیچ خورد و از شدت درد نمی‌توانست راه برود. پدرم او را تا خانه‌اش حمل کرد.
او افزود: «مائوتسه‌دونگ» درباره پدرم گفت که او رهبری توده‌ای بود که از میان توده‌ها برخاسته بود. این نشان می‌دهد اگر با مردم مانند خویشاوندان خود رفتار کنیم، آنها هم با ما همان‌گونه رفتار خواهند کرد؛ اگر صادقانه به آنها اهمیت دهیم، از ما پشتیبانی خواهند کرد.
سخنان و رفتار پدرش که در سکوت بحران‌ها را مدیریت می‌کرد، تاثیر عمیق بر شی جین‌پینگ گذاشت.
روزی در سال ۱۹۷۳، در ژائوجیاهه واقع در شمال استان «شاآنشی»، شی جین‌پینگِ ۲۰ ساله، پیرمرد ۷۰ ساله‌ای را دید که در راه رفتن به جلسه‌ای، گاری سنگینی را با دشواری می‌کشید. شی جین‌پینگ پیش‌قدم شد، گاری را گرفت، آن را بالا کشید و به راه افتاد.
زمانی که برای نخستین بار به «جنگ‌دینگ» رفت، با دو خواهر جوان آشنا شد که به دلیل فرار از پرداخت بلیط قطار در سفر کاری دستگیر شده بودند. آنها لباس‌های پاره و کثیف بر تن داشتند و می‌گفتند که پولی برای خرید بلیط ندارند و فقط می‌خواهند پدرشان را پیدا کنند. شی جین‌پینگ هزینه بلیط آنها را پرداخت کرد. بعدها که خواهران برای بازپرداخت پول آمدند، او نه تنها پول را نپذیرفت، بلکه مقداری دیگر هم به آنها داد تا به خانه بازگردند.
«چی شین»، مادر شی جین‌پینگ، در مقاله‌ای با عنوان «جونگ‌شون، من تو را با لبخند به سفری طولانی می‌فرستم» درباره این ماجرا نوشت: «ببین، آیا جین‌پینگ دقیقا مثل تو این کارها را انجام نمی‌دهد؟»
پدر و پسر هر دو، بی‌سروصدا در خدمت مردم چین هستند.
شی جونگ‌شون در سال ۱۹۷۸ که ۶۵ سال داشت، برای اداره استان «گوانگ‌دونگ» راهی جنوب شد. در آن زمان، رشد صنعت و کشاورزی استان گوانگ‌دونگ به مدت ۱۴ سال متوالی پایین‌تر از میانگین ملی بود. او برای بهبود زندگی مردم و افزایش تولید، با حسی قوی از فوریت کار می‌کرد و تا نیمه شب استراحت نمی‌کرد. برای درک بهتر وضعیت مردم، در یکی از تابستان‌ها از ۲۳ شهرستان بازدید تحقیقاتی انجام داد.
شی جونگ‌شون پس از تحقیقات و بررسی‌های گسترده، گزارشی به کمیته مرکزی حزب ارائه کرد و در آن تلاش نمود تا «استقلال بیشتری به گوانگ‌دونگ داده شود و این استان نقش پیشتاز در اصلاحات و سیاست گشایش یا درهای باز را ایفا کند». او درخواست ایجاد منطقه ویژه اقتصادی را مطرح کرد تا بتواند «مسیر تازه‌ای برای اصلاحات باز کند».
در ۳۱ دسامبر ۲۰۲۲ بود که عکسی از شی جین‌پینگ و پدرش بر روی قفسه کتاب دفتر کار رئیس جمهور قرار گرفت.
شی جین‌پینگ سبک و نگاه پدرش را دنبال کرد. به گفته خودش، همه اقداماتش باید «مردم‌محور باشد، در پی منافع مردم باشد و آنها را به سوی زندگی بهتر هدایت کند.»
در شمال شاآنشی، بزرگ‌ترین آرزوی او این بود که بتواند برای روستاییان «یک وعده غذای کامل با گوشت» فراهم کند؛ در جنگ‌دینگ، برای رهایی از برچسب «شهرستان فقیر با بازده بالا» دست به ریسک زد؛ در فوجیان، به شدت بر اصل «ورود به هزاران خانه، درک احساسات هزاران خانواده، حل مشکلات هزاران خانواده و انجام امور هزاران خانواده» تاکید می‌کرد و مردم محلی او را «فرماندار مردم» می‌نامیدند؛ در شانگهای، با وجود بارش شدید باران، شخصا به تحقیقات اجتماعی پرداخت و زمانی که صنایع دستی با طرح گوساله را از ساکنان دریافت کرد، با لبخند گفت: اوه! می‌دانم، می‌خواهید من گوساله‌ای باشم که به مردم خدمت می‌کند!
پس از آنکه رهبری حزب و کشور را بر عهده گرفت، جمله پدرش را تکرار کرد که می‌گفت: «کشور یعنی مردم و مردم یعنی کشور» و با لحنی قاطع افزود: «باید متحد شویم و مردم چین را برای دستیابی به زندگی بهتر هدایت کنیم.»
داستان‌های پشت سر هم، نشان‌دهنده میراثی ثابت و پایدار است که از شی جونگ‌شون به شی جین‌پینگ منتقل شده و هدف آن، تلاش برای خوشبختی و رفاه مردم است.
پدرش به او آموخته بود: «جین‌پینگ، مهم نیست مقام تو چقدر بالاست، هیچ‌گاه فراموش نکن که با پشتکار در خدمت مردم باشی، به مردم فکر کنی، با آنها ارتباط بگیری و متواضع بمانی.»
شی جین‌پینگ این توصیه را به یک باور عملی تبدیل کرد: پیگیری مداوم «آرزوی مردم برای زندگی بهتر» و بیان آن در یک جمله ساده اما پرمعنا: «من فداکار خواهم بود و مطابق خواست مردم زندگی خواهم کرد.»
