سازمان بین المللی میانجی گری، دیپلماسی فعال برای صلح
هفته گذشته، مراسم امضای کنوانسیون تأسیس «سازمان بینالمللی میانجیگری » در هنگکنگ برگزار شد. شکل گیری این سازمان ، یک گام مهم در پر کردن خلاء موجود در زمینه میانجیگری بینالمللی خواهد بود
در دنیای امروز که زندگی در صلح و دوستی و آرامش بزرگ ترین خواسته و آرزوی ملت های سراسر کره زمین است، وجود اختلاف های میان کشور ها و جوامع بشری ، زنگ خطری برای تشدید تشن ها، جنگ ها و آشوب ها است و اگرچه سازمان های مهم بین المللی نظیر سازمان ملل اصولا با هدف ایجاد صلح و دوستی میان ملت ها و جوامع جهانی ایجاد شده اند، اما گاهی جنس اختلافات میان کشورها به گونه ای است که حل و فصل آن، ابتکارهایی جدید و شیوه های نوین می طلبد.
ابتکار میانجی گری کشورهای صلح طلب که اصولا خواستار برقراری صلح، آرامش، توسعه و پیشرفت برای همه بشریت هستند و برای صلح و توسعه جهانی به عنوان یک سرنوشت مشترک برای هم ملت ها تلاش می کنند، یکی از کارآمدترین و موثرترین ابتکارها برای فرونشاندن و یا کاستن از میزان اختلافات سیاسی و یا مرزی و سرزمینی میان کشورها و یا جوامع مختلف بشری است.
چین به عنوان کشوری که عمیقا به ضرورت ایجاد “سرنوشت مشترک برای تمام بشریت” اعتقاد دارد و توسعه و پیشرفته مشترک ملت های جهان را در گرو رفع اختلاف ها و تقویت دوستی ها می داند، به ویژه در سال های اخیر، به عنوان یکی از کشورهای پیشرو در حوزه میانجی گری برای حل اختلافات میان کشورها شناخته شده است.
هفته گذشته، مراسم امضای کنوانسیون تأسیس «سازمان بینالمللی میانجیگری » در هنگکنگ برگزار شد. شکل گیری این سازمان ، یک گام مهم در پر کردن خلاء موجود در زمینه میانجیگری بینالمللی خواهد بود و می تواند یک اقدام مهم در جهت کمک به حکمرانی بهتر جهانی شناخته شود.
چین به عنوان یکی از اصلی ترین مبتکران و پیشگامان ایجاد این سازمان، از تجربه های میانجی گری موفق خود در سال های اخیر در زمینه حلوفصل اختلافات بینالمللی ، برای کمک به ایجاد این سازمان استفاده کرده است. در واقع، سازمان بین المللی میانجی گری را می توان نمونهای از دیپلماسی فعال چین برای ترویج “جامعه با آینده مشترک برای بشریت” دانست.
در شرایط امروز جهان که چندجانبهگرایی و جهانیسازی اقتصادی شتاب گرفته و طرفداران زیادی در میان ملت ها پیدا کرده است، تعاملات نزدیکتر میان ملتها با افزایش برخی اختلافات همراه شده است که این امر، نیاز جامعه بینالمللی برای بهبود مکانیسمهای حل و فصل اختلافات بینالمللی را افزایش داده است.
تأسیس سازمان بین المللی میانجی گری به عنوان یک گام نوآورانه، نشاندهنده خواست و آرمانهای مشترک کشورها برای صلح، ترویج ثبات و جستجوی توسعه است.
همانطور که در منشور ملل متحد به وضوح ذکر شده است، میانجیگری یکی از اولین ابزارهایی است که باید برای یافتن راهحلهای مسالمتآمیز برای اختلافات بینالمللی مورد استفاده قرار گیرد. هدف اصلی از ایجاد سازمان بین المللی میانجی گری، محقق ساختن اهداف و اصول مندرج در منشور ملل متحد است.
چین به عنوان نیروی محرک تأسیس سازمان بین المللی میانجی گری، هم خرد چینی و هم تخصص عملی را برای ایجاد این سازمان ارائه داده است. میانجیگری به طور کامل به خواست طرفهای مربوط احترام میگذارد و بازتابدهنده سنت شرقی ارزشگذاری بر دوستی و هماهنگی است. در سالهای اخیر، این سنت منحصر به فرد، بازتاب و آثار قابل توجهی در صحنه بینالمللی داشته است.
از میانجیگری چین در آشتی بین عربستان سعودی و ایران تا تسهیل وحدت میان جناحهای فلسطینی، چین همواره اصل «خرد و احترام به خواسته های طرفین اختلاف» را به ابزاری موفق برای حل اختلاف تبدیل کرده است. شکل گیری سازمان بین المللی میانجی را می توان نمونه دیگری از ارزش و ارتباط رویکرد هماهنگیمحور چین در جهان معاصر است.
سه سال پیش، چین و کشورهای همفکر به طور مشترک روند تاسیس سازمان بین المللی میانجی گری را آغاز کردند. روز جمعه گذشته، حدود ۴۰۰ نماینده عالیرتبه از ۸۵ کشور و نزدیک به ۲۰ سازمان بینالمللی در مراسم امضای کنوانسیون تاسیس این سازمان بین المللی حضور داشتند.
حمایت گسترده و پاسخ مثبت به تأسیس سازمان بین المللی میانجی گری، نشاندهنده آرزو و خواسته جامعه بینالمللی، به ویژه کشورهای در حال توسعه، برای صلح، امنیت، عدالت و همکاری برد-برد است. این امر همچنین نشاندهنده خواست مشترک جهان جنوب برای پیشبرد حکمرانی جهانی در مسیری عادلانهتر و منصفانهتر است.
با پیشرفت روند جهانی شدن، آینده بشریت به شدت در هم تنیده و به یک مسیر مشترک تبدیل شده است. هنگامی که اختلافات از طریق میانجیگری و سازش متقابل حل میشوند، در واقع بدین معناست که سلاح ها جای خود را به ابزارهای لازم برای پیشرفت و توسعه می دهند و دیوارهای بلند میتوانند برای هموار کردن راهها، فرو ریخته شوند. بر این اساس، سازمان بین المللی میانجی گری می تواند در سایه همکاری های بین المللی، نقش مثبتی در حل مسالمتآمیز اختلافات بینالمللی ایفا کند و به این ترتیب به شکل گیری آیندهای روشنتر برای بشریت کمک کند.