چرا «عید بهارِ» چین به یک «لحظه جهانی» تبدیل شده است؟

با نزدیک شدن به «عید بهار» سال مار، صرف نظر از موقعیت مکانی مردم یا شلوغی و هیاهوی زندگی روزمره، صدای زنگ عید بهار همواره حسی عمیقی از خاطرات قدیمی و اشتیاق برای بازگشت به خانه را در قلب مردم چین برمی‌انگیزد.

در عصر کنونی عید بهار به عنوان مهمترین عید سنتی در دل مردم چین از پیشرفت‌های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و فناوری نیز قوت گرفته و به نمادی درخشان تبدیل شده که مدرنیزاسیون به سبک چینی را به نمایش می‌گذارد.

روزگاری ایام پر رفت و آمد عید بهار یک سفر شلوغ با قطارهای کُند سبزرنگ قدیمی بود. در حال حاضر شبکه جامع حمل و نقل چندلایه چین ۶ میلیون کیلومتر وسعت دارد و پیش بینی می‌شود سفرهای مسافری ریلی در ایام مسافرت‌های عید بهار از ۵۱۰ میلیون نفر فراتر برود.

بهره برداری از مسیرهای جدیدی مثل «شانگهای-سوجوئو-هوجوئو» و «جی‌نینگ-داتونگ-یوان‌پینگ» آغاز شده است. بیش از ۳۰ هزار ایستگاه شارژ و حدود ۵۰ هزار فضای شارژ در بزرگراه‌ها در خدمت شمار روزافزون مالکان خودروهای برقی قرار دارد. ۱۶ فروند هواپیمای مسافربری غول پیکر تولید داخلِ C919 به «سفر دل انگیز به خانه» عید بهار پیوسته‌اند.

شهرهایی مثل «شانگهای»، «تیانجین» و «گوانگ‌جو» شاهد موجی جدید از سفر با کشتی‌های تفریحی (کروز) هستند و پیش بینی می‌شود سفرهای عید بهار در دریا از ۱۰۰ هزار سفر مسافری فراتر برود.

سفرهای به طور فزاینده آسان‌تر و راحت‌تر به زادگاه برای چینی‌ها در طی عید بهار شاهدی بر تغییرات تحول‌آفرین در زیرساخت‌های حمل ‌و نقل چین است.

عید بهار سال مار (طبق تقویم قمری چین) نخستین عید بهار پس از ثبت این رویداد سنتی چین در «فهرست میراث فرهنگی ناملموس جهانیِ» یونسکو محسوب می‌‌شود. سال نو چینی همچنین یک «سال نوی جهانی» تلقی می‌گردد و این فقط یک تصور نیست، بلکه یک واقعیت واضح و روشن است.

طی «هفته عید بهار» جهانی آتی، اگر در میدان ترافالگار لندن قدم بزنیم، شاهد رژه‌ای باشکوه در سانفرانسیسکو باشیم، در نمایشگاه معبد فرانکفورت، کاغذ بری و نقاشی با شکر بیاموزیم، در محله چینی‌های سنگاپور کالاهای سال نو بخریم، یا هزاران فانوس را ببینیم که در ناکازاکی روشن می‌کنند و ملودی آهنگ فولکلور چینی «گل یاس» یا «مو لی هوا» را در کنسرتی در تورنتو بشنویم، یقینا امروز عمیقا تأثیر جهانی عظیم عید بهار را متوجه می‌شویم و احساس می‌کنیم.

تا کنون حدود ۲۰ کشور جهان عید بهار را به عنوان تعطیل رسمی خود لحاظ کرده‌اند و تعداد کشورها و مناطقی که این عید را با فعالیت‌های سنتی جشن می‌گیرند، به ۲۰۰ رسیده است.

عید بهار به خانه مردم عادی سراسر جهان راه یافته و از نظر تبادل تمدن اهمیتی عمیق دارد.

هنگامی که مردم علی‌رغم پیشینه‌های فرهنگی متفاوت، با جمله «سال نوی چینی مبارک» به یکدیگر تبریک می‌گویند، حس مشترک احترام متقابل میان بشریت طنین‌انداز می‌شود.

عید بهار از فراگیری بی پایانی برخوردار است. با اینکه آداب و رسوم از شمال تا جنوب تفاوت دارد، اما چین و جهان عید بهار یکسانی را جشن می‌گیرند و این دقیقا مفهوم فرهنگی چینی «هماهنگی و وحدت» را نشان می‌دهد. این مفهوم در نگرش ما نسبت به فرهنگ‌ها و تمدن‌های مختلف، حمایت از زندگی در هماهنگی، هماهنگی در تنوع و اولویت دادن به همکاری تجلی می‌یابد.

عید بهار به شکلی فزاینده مورد استقبال جهان قرار گرفته و خود را از طریق میراث، نوآوری و تعامل متقابل با جامعه جهانی جانی تازه می‌بخشد.

دلایلی داریم که باور کنیم با تقویت قدرت ملی فراگیر چین و توسعه سیاست‌های گشایش، «بازدید از فعالیت‌های میراث فرهنگی ناملموس و جشن گرفتن سال نو چینی اصیل» یقینا به یکی از کارهای مورد علاقه دیرینه در منوی «سفر به چین» تبدیل خواهد شد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا